Zaczynamy Dzień Matki
Dziś dość przewrotnie, choć Dzień Matki. Zamieszczam uzdrawiający poradnik dla córek pod tytułem „Matki, które nie potrafią kochać”.
Doktor Susan Forward w swej książce obala mit miłości macierzyńskiej, bezwzględnie pokazując nam matkom i kobietom „manipulacje” oraz gierki, które uprawiamy z lubościom, choć często bez świadomości.
Można by się przyczepić, że „święta Matki” nie wypada psuć, takimi „tytułami”. Dziś tylko matka polka i wspaniałości. I właśnie dlatego, nie chce go psuć, lecz chcę ten dzień wzbogacić. Wzbogacić o jeszcze jeden prezent, prezent dla Ciebie czytelniczko ! Czytelniku!
Ponieważ największym i najprzyjemniejszym prezentem jaki możemy sobie sprawić, (moim skromnym zdaniem) to wiedza i poszerzanie własnej świadomości oraz „kroczenie” ścieżką samorozwoju. Dlatego zamieszczam recenzję poradnika „Matki, które nie potrafią kochać, uzdrawiający poradnik dla córek”.
Pozycja ta, moim zdaniem, pomimo takiego podtytułu, nie jest tylko dla dorosłych córek, które próbują się leczyć z toksycznej więzi z matką, ale przede wszystkim dla kobiet-matek, które teraz właśnie mierzą się z trudem, bądź szczęściem wychowania córki.
Oddając w Twoje ręce tę książkę mam nadzieję, że oprócz koncentrowaniu się na błędach Twojej matki, wyciągniesz wnioski, czego nie robić i jak się zachowywać wobec swojej własnej córki.
Kim są matki, które nie potrafią kochać?
Matki, które nie potrafią kochać to zazwyczaj „małe dziewczynki” w skórze osoby dorosłej, które zostały w przeszłości bardzo poranione. Cierpią i nie dają sobie rady, ze swoimi emocjami, uczuciami i życiem. Na nieszczęście te zagubione, zfrustrowane, cierpiące małe dziewczynki powołały na świat „prawdziwe małe dziewczynki”. I zamiast otaczać swoje córki opiekom, spokojem, czułościom i miłościom, to one z nimi walczą, rywalizują, gardzą nimi, zawieszają się na nich, chcąc od nich opieki. Krzywdzą fizycznie i psychicznie.
Na stronie 116 czytamy taki apel, słowa, nad którymi się zatrzymałam i zaznaczyłam pomarańczowym markerem, aby znalazł się w tym miejscu na blogu, i każdy mógł je sobie przeczytać, przemyśleć, może coś dopowiedzieć, jednak mam nadzieję, że nie przejść obok niech obojętnie.
Emocjonalne inwalidki są wśród nas i dobrze byłoby zdawać sobie sprawę z ich istnienia. Tymczasem po osiągnięciu dorosłości wiele z nich ulega przemożnej społecznej presji na posiadanie dzieci – gdyż jako społeczeństwo naiwnie uważamy to i za powinność, i z warunek życiowego spełnienia. I tak jak każdy stereotyp tak i ten błędnie odnosi się do wszystkich zamiast jedynie do większości.
Niektóre kobiety decydują się na dziecko ze względu na partnera, a jeszcze inne, bodajże najliczniejsze, po prostu zachodzą w przypadkową ciąże i z przyczyn moralnych czy religijnych nie biorą pod uwagę jej przerwania. Czują się w obowiązku urodzić, wbrew własnej woli i pragnieniom, licząc nieraz, że sam widok noworodka automatycznie obudzi w nich uczucia. Czasami faktycznie tak się staje, ale znów nie zawsze. Za to zawsze przyjście dziecka na świat oznacza dla kobiety radykalną zmianę w życiu i bezmiar obowiązków, którym trudno sprostać bez wewnętrznej akceptacji.
Jak autorki sklasyfikowały problemy ?
Susan Forward i Donna Frazier Glynn; podzieliły te emocjonalne inwalidki, matki, które nie potrafią kochać, na pięć wiodących. Do każdej z tych grup dopisały najczęstszy komunikat, z jakim się zmagają córki, i tak po kolei;
- Matka głęboko narcystyczna – Ale czy pomyślałaś o mnie?
- Matka zaborcza – Jesteś całym moim życiem!
- Matka despotyczna – Bo ja tak powiedziałam!
- Matka wymagająca matkowania – Liczę na Ciebie, że zajmiesz się wszystkim
- Matka wyrodna, zdradziecka, brutalna – To Ty zawsze stwarzasz problemy
- Życie z alkoholiczką
Jeśli tu jesteś i to czytasz, to pewnie komunikaty i zdania mocno znajome. Prawda? Ciekawa jestem, do której grupy należy Twoja matka ? A Ty z jakim zdaniem się najbardziej identyfikujesz? a może ze wszystkimi? Jaka historia za tym stoi? Jeśli masz ochotę to napisz w komentarzu, albo na podany adres.
Poradnik, jak pewnie wiesz, ma przede wszystkim zadanie poradzić Tobie, jak sobie z określonym problemem poradzić. I znajdziesz w nim wiele ciekawych rozwiązań i strategii na zmianę swojego zachowania i podejścia. Z pewnością wzbogaci ścieżki rozwiązywania trudności.
Co znajdziesz jeszcze w książce Matki, które nie potrafią kochać?
Podział na dwie części w pierwszej znajdziesz;
Szereg osobistych historii i przykładów, autorkami są psychoterapeutki, a zatem materiał mamy niejako surowy i na żywo. Bohaterki dzielą się swoimi doświadczeniami, z dzieciństwa, dorastania i życia dorosłego. Pokazują i opowiadają o manipulacjach, krzywdach, sytuacjach, które doświadczały od każdego z wymienionych wyżej grup. W tej części czytelniczki, najczęściej odnajdują siebie i swoje doświadczenia.
Dlatego w części drugiej autorki nie zostawiają swoich czytelniczek z wiedzą i świadomością, idą dalej. Proponują i pokazują jak radzić sobie z matką zaborczą, despotyczną czy nadopiekuńczą. Przewidują jakie emocje mogą się pojawić w nas, jakie w matkach. Podają konkretne odpowiedzi, w określonych sytuacjach.
Pomimo trudnych tematów i ran książka daje nadzieję, na nowe postępowanie i odmienione życie. Zawiera dość dużo technik samodoskonalenia i wizualizacji. Dzięki temu możesz pracować sama nad sobą w domu, lub miejscu, w które najbardziej lubisz.
Jak już wcześniej pisałam, książki daje nadzieje, tchnie optymizmem. Ciekawe i bardzo cenne jest moim zdaniem zakończenie ” Jak wreszcie nawiązać więź z Dobrą matką”, poświęcone jest w całości technikom i metodom nawiązywania więzi z Dobrą Matką w sobie. Autorki pięknie to nazywają ” automatkowaniem”, albo po prostu „matkowaniem sobie”
Nie mam najmniejszych wątpliwości, co do tego, że w każdej z nas ta dobra Matka istnieje, to co możemy zrobić to odkryć ją w sobie, uszanować i pokochać.
Dobra matka jest wreszcie w Tobie samej, jak ukryte życiodajne źródło, zdolne napoić ciebie, a z twoim pośrednictwem bliskich i drogich ci ludzi.
Susan Forward
O autorce książki Matki, które nie potrafią kochać – Susan Forward
Susan Forward to jedna z najbardziej znanych amerykańskich psychoterapeutek. Jest wykładowczynią i autorką takich bestsellerów, jak ” Dlaczego on nie kocha, a ona za nim szaleje” oraz „Toksyczni rodzice”. Oprócz prowadzenia własnej praktyki pracuje jako konsultantka z wieloma placówkami psychiatrycznymi i medycznymi, jest także częstym gościem programów radiowych i telewizyjnych. Autorka jest zwolenniczką krótkoterminowej terapii skupiającej się na zmianie destrukcyjnych wzorców zachowań – nie leczy objawów, ale uzdrawia ich źródło.
Według niej terapia jest najbardziej efektywna wtedy, gdy biegnie podwójnym torem z jednej strony zmieniając autodestrukcyjne zachowania, z drugiej zaś – uwalniając od traumy przeszłości.
Jej książki od lat cieszą się ogromnym powodzeniem, a inne tytuły „Gdy twój partner łże jak pies”, „Toksyczni teściowie”, „Toksyczne namiętności” oraz „Szantaż emocjonalny”.
Można by rzec, jak ona to robi ? W każdym razie ja zadaje sobie to pytanie. Więcej książek o macierzyństwie i nie tylko znajdziesz tutaj.