Staż w Ośrodku Dobrych Praktyk

Staż dał mi cenną możliwość kontaktu z klientami, przeprowadzenia pierwszych procesów terapeutycznych, a także możliwość wymiany doświadczeń i wzajemnego wsparcia w grupie stażystów. Mogłam również dostosować ilość sesji w ciągu dnia i tygodnia do swoich możliwości i znaleźć swoje optymalne obciążenie. Ten okres był dla mnie świetną lekcją. Najbardziej wartościowa była możliwość zobaczenia zarówno swoich możliwości jak i ograniczeń w roli terapeuty. Odkryłam swoje zasoby w pracy z klientem - łatwość nawiązywania relacji terapeutycznej z klientem, budowania zaufania, umiejętność aktywnego słuchania, wiedza z zakresu psychologii, a także obszary do dalszego rozwoju. Zobaczyłam, co stanowi dla mnie trudność w kontakcie z klientem. Miałam możliwość przekonać się, dlaczego tak ważny jest kontrakt terapeutyczny i dlaczego należy go omówić z najmniejszymi szczegółami. Zrozumiałam, że każdy proces należy domknąć, że na omówienie etapu końcowego należy poświęcić solidną ilość czasu, że zachowanie klienta po odejściu z terapii również jest częścią jego/jej procesu. Doświadczyłam różnych postaw klientów (np. “gość”, “klient”) i zrozumiałam źródła zachowania, potrzeby i oczekiwania w stosunku do terapii każdego z nich. Zrozumiałam specyfikę relacji terapeutycznej, nauczyłam się w pełni oddawać przestrzeń do podejmowania odpowiedzialności i decyzji, zrozumiałam w jakim sensie klient terapeutyczny różni się od klienta biznesowego. Jedną z niewątpliwych zalet programu stażowego była także interdyscyplinarność zarówno zespołu stażystów, jak i całego zespołu Livart - stanowili go terapeuci wywodzący się ze szkoły systemowej, Gestalt, czy humanistyczno-egzystencjalnej. Wielowątkowość sprzyjały fascynującym rozmowom pokazującym różne podejścia do tego samego problemu/tematu, poszerzaniu horyzontów, czerpaniu inspiracji i wymianie narzędzi pracy. Zobaczyłam różnice w podejściu do wielu aspektów w poszczególnych modalnościach terapeutycznych, np. w kwestii podawania klientowi wody, przypominania o kolejnej wizycie, stawianiu diagnoz, czy nadawania różnych nazw tym samym zjawiskom.

W ramach projektu przepracowałam z Klientami sto godzin. Podczas stażu nauczyłam się bardzo wiele. Między innymi tego, gdzie jest granica mojego wpływu i odpowiedzialności za pomoc Klientowi. Mogłam też realnie doświadczyć, jaka ilość prowadzonych procesów terapeutycznych jest dla mnie optymalna. Dodatkowo, mam poczucie, że moja „pojemność” na liczbę Klientów wzrosła po stażu. Nabrałam też większej swobody i zaufania do swojej pracy. Pierwsze sesje były wyzwaniem, któremu towarzyszyła przede wszystkim moja ekscytacja. Trudnym doświadczeniem było podpisanie pierwszego kontraktu na życie z Klientem. Tym niemniej, zarówno w ekscytacji, jak i trudzie doświadczałam wsparcie grupy stażystów, a także zespołu. Od samego początku czułam się wśród wszystkich ciepło przyjęta. Mogłam liczyć na pomoc, dostając jednocześnie zaufanie do moich działań. Zapamiętam na pewno nasze superwizje. Mam poczucie, że mogłam na nich zrobić dużo, zarówno w sprawie moich Klientów jak i mnie osobiście. Dobrze było też posłuchać innego spojrzenia na tę samą sytuację, biorąc pod uwagę różnorodność nurtów, w których pracujemy. Podsumowując, projekt w którym wzięłam udział jest niewątpliwie potrzebny! Nie tylko dla osób zgłaszających się po pomoc, które wprost na sesji wyrażały wdzięczność za taką możliwość, ale również dla młodych terapeutów. Ich zaangażowanie i chęć pomocy często nie spotyka się z odpowiedzią poradni czy instytucji, w których mogliby rozpocząć swoją pracę. Staż natomiast daje możliwość zrealizowania tego potencjału.

Udział w stażu dla psychoterapeutów jest dla mnie bardzo ważnym doświadczeniem na mojej drodze stawania się terapeutą. Różnorodność klientów oraz ich trudności, z którymi mam styczność w trakcie stażu jest bezcenna dla początkującego terapeuty. To bogactwo doświadczenia i ogromne pole do rozwijania w sobie ciekawości klientami. Bazując na własnej ciekawości w swojej pracy terapeutycznej mam często przyjemność obserwować jak klient zaciekawia się sobą, a to przyczynia się do jego rozwoju, zdrowienia i lepszego funkcjonowania. W programie terapii niskopłatnej spotykam klientów, którzy rzadko trafiają do gabinetów prywatnych, a częściej korzystają z pomocy w ramach NFZ. Ze względu na długi czas oczekiwania na terapię w ramach bezpłatnej pomocy, wybierają to pośrednie rozwiązanie jakim jest terapia niskopłatna. Ważnym elementem programu stażowego jest również wsparcie zespołu Livart oraz innych uczestników szkolenia. Poprzez wymianę doświadczeń uczę się nie tylko pracy z klientem, ale też dowiaduje się czegoś o sobie, a to również buduje mnie jako terapeutę.

Podczas stażu przede wszystkim otrzymałem możliwość praktykowania w obszarze psychoterapii, co dało możliwość do zdefiniowania siebie jako psychologa i terapeuty, pozwoliło mi to na zdobycie umiejętności budowania i podtrzymania relacji terapeutycznej. Niewątpliwą praktyczną umiejętnością było bliższe zapoznanie się z aplikacją kalendarza Google i wykorzystywanie go do zarządzania godzinami, jak również do umawiania sesji zdalnych.

Myślę, że w porównaniu do całej reszty rynku ta oferta naprawdę jest dobra, a nawet super. Staż i tak trzeba zrobić, do szkoły psychoterapii wcale nie dostają się sami doświadczeni klinicyści, staże są bezpłatne albo wiadomo jak płatne. Tutaj przychodzi stażysta, od którego jest coś wymagane (bo nie 1 rok), ale jednocześnie ma swoje zadania, pod nadzorem, z opieką merytoryczną i dostaje wynagrodzenie. Tak to ma wyglądać Cudowna inicjatywa Dla oburzonych komentujących: jestem mgr psychologii, obecnie na 2 roku szkoły psychoterapii, jak dotąd nie udało mi się dostać ani do pracy w zawodzie, ani załapać na chociażby bezpłatny staż. Kolegów i koleżanek w podobnej sytuacji mam sporo. Teoretycznie za rok mogłabym otwierać prywatną praktykę, praktycznie - naprawdę czułabym się bezpieczniej (zarówno mój komfort, jak i troska o dobro pacjenta) przepracowując choć kilkanaście godzin w stworzonych przez kogoś ramach.