NFZ jak wiemy, ani nie wyrabia się z terminami, ani ilością osób zatrudnionych w opiece psychoterapeutycznej. O przeciwdziałaniu, chorobom czy zaburzeniom możemy tylko marzyć.

Podpisanie umowy z NFZ to droga przez mękę. 

Nawet nie przebrnęłam przez dokumentację, zasady i regulaminy, po dwóch dniach poszukiwań zasad i jakiś reguł dałam za wygraną. Nie do przejścia dla mnie, jestem zbyt aktywna i niecierpliwa. 

Prostszym, łatwiejszym w obsłudze i szybciej dostępnym, wydało mi się rozwiązanie połączenia dwóch grup, które siebie nawzajem potrzebują.

Pierwsza grupa osoby, które poszukują i potrzebują psychoterapii, jednak nie stać ich na psychoterapię w gabinetach prywatnych, a do NFZ nie ma takiego zaufania, albo nie może tyle czekać, nie chce mieć ograniczonych ilości wizyt tym podobne ograniczenia.

Druga psychoterapeuci w szkoleniu, którzy poszukuję i potrzebują  pracować z klientami. Aby ukończyć i spełnić wymogi szkolenia i aby zdobyć swoje indywidualne własne doświadczenie. Najczęściej są w szkoleniu na drugim, albo trzecim roku, mają pozwolenie superwizora, na prowadzenie psychoterapii indywidualnej, ale nie wiedzą jak ? kiedy? skąd wziąć pacjentów? trudno im się do tego, zabrać?  

Dlatego stworzyłam program dla stażystów, w którym psychoterapeuci w szkoleniu mogą zbierać swoje doświadczenie, a pacjenci, którzy potrzebują, nie muszą płacić pełnej stawki za psychoterapię.