Jakie filmy psychologiczne warto obejrzeć? Ostatnie TOP 10 w 2022 roku!

Jakie filmy psychologiczne warto obejrzeć? Kolejne TOP 10!

Wraz z końcem roku dobijamy do TOP 30stki filmów psychologicznych, które warto obejrzeć! Poprzednio opublikowałam już 20 propozycji , które możecie znaleźć tutaj TOP 10 najlepszych filmów psychologicznych i tutaj Kolejne TOP 10 najlepszych filmów psychologicznych. Zawsze wspominam, że listy są tworzone w oparciu o moją subiektywną opinię, ale znajdują się na niej również propozycje, której Wy podsyłacie. Mój plan na nowy rok? Stworzyć listę 100 propozycji! Jestem pewna, że z Twoją pomocą to się uda! Więc nie wahaj się napisać, jeśli znasz jakieś ciekawe filmy psychologiczne.

 

21. Unorthodox (miniserial)

Autodestrukcyjne zaburzenie osobowości w wykonaniu chasydów 

Rok produkcji: 2020
Reżyser: Maria Schrader
Aktorzy: Shira Haas, Amit Rahav, Jeff Wilbusch, Aaron Altaras

Unorthodox to produkcja psychologiczna, oparta na prawdziwej historii opowieść dziewczyny, która ucieka ze społeczności ortodoksyjnych Żydów. Jej historia jest dla mnie wciągającym studium psychologicznym z paru powodów;  

• podważa ona siłę nawyków i zaprogramowanych z góry scenariuszy, z których nie sposób się wyrwać (główna bohaterka wyrywa się z nich i robi to koncertowo. Pytanie, jak to zrobiła – to podświadomie wbudowana wolność czy może samostanowienie i chęć zmian?)
• opowiada o społeczności chasydów będącej studium masochistycznych zachowań, ogromnego lęku przed bliskością, zmianami i lekkością życia, gdzie przyjemność jest grzechem
• porusza temat dwóch równoległych światów i braku dobrych odpowiedzi, a także złożoności świata potrzeb i lęków

22. Lęk pierwotny

Osobowość wieloraka czy psychopatyczny morderca?

Rok produkcji: 1996
Reżyser: Gregory Hoblit
Aktorzy: Ronit Asheri, Laura Linney, Edward Norton, John Mahoney

Osobowość wieloraka to zaburzenie psychiczne, które jest znane także jako rozdwojenie jaźni, osobowość mnoga, osobowość naprzemienna i rozdwojenie osobowości. Charakteryzuje je występowanie u tego samego człowieka co najmniej dwóch niezależnych i różniących się od siebie osobowości.

Już sam tytuł sprawia, że film staje się intrygujący. Zmusza do zastanowienia się czym jest lęk pierwotny, czy z niego wynikają nasze problemy zdrowotne, psychiczne? Czy lęk kieruje naszymi działaniami i życiem? Do czego jesteśmy zdolni, kiedy odczuwamy lęk pierwotny?

W wywiadach udzielanych po premierze filmu w 1996 roku, Richard Gere zwrócił uwagę na kolejny, fascynujący motyw przewijający się przez narrację — niemożność ostatecznego poznania drugiego człowieka. Nigdy tak naprawdę nie wiemy co dzieje się w głowie innej osoby, nie wiemy kim jest — mówił wówczas odtwórca roli Vaila.

23. Puk, puk

Zaburzenia OCD

Rok produkcji: 2017
Reżyser: Vicente Villanueva
Aktorzy: Paco León, Oscar Martínez, Rossy de Palma, Rossy de Palma

Hiszpańska komedia Puk, Puk (hiszp. Toc, Toc) to niebanalny i wyjątkowy film psychologiczny, pokazujący w ciekawy i angażujący sposób zmagania 6-stki bohaterów z zaburzeniami OCD. Twórcy pokazują, że z zaburzeniami OCD można walczyć, a niekiedy udaje się to zrobić z pomocą innych chorych. 

Pomimo tego, że film jest przesycony komizmem słownym do tego stopnia, że w pewnym momencie wydaje się to za dużo, to jednak ujmuje temat zaburzeń w bardzo nieprzesadzony sposób.

24. Bez tajemnic (serial)

Serial o psychoterapii. Czy jest dobry? Tak. Czy jest dokumentem? Nie.

Rok produkcji: 2011-2013
Reżyser: Jacek Borcuch i Anna Kazejak
Aktorzy: Jerzy Radziwiłowicz, Krystyna Janda, Maciej Stuhr, Magdalena Popławska

Serial opowiada o uznanym psychoterapeucie, który stara się pomagać swoim pacjentom, a jednocześnie zmaga się z własnym, niełatwym życiem osobistym.

Jest to pozycja, z której można się czegoś dowiedzieć o zawodzie psychoterapeuty. Na przykład to, że psychoterapeuci się superwizują. A superwizorzy to bardziej doświadczeni od nas psychoterapeuci, nauczyciele, często autorytety, od których chcemy się uczyć zawodu. Superwizja jest obowiązkiem etycznym psychoterapeuty. Sam zamysł tej produkcji bardzo cenię. Z pewnością buduje świadomość, że psychoterapia to element leczenia, normalna i bardzo potrzebna forma, z której należy korzystać jak tylko zachodzi taka potrzeba.

Dla mnie osobiście lepsza zdecydowanie jest wersja amerykańska „In Treatment” (która z kolei jest wersją izraelskiego oryginału „Be Tipul”).

25. Fatalne zauroczenie

Zaburzenie osobowości borderline dyskusyjne 

Rok produkcji: 1987
Reżyser: Adrian Lyne
Aktorzy: Michael Douglas, Glenn Close, Anne Archer, Ellen Latzen

Fatalne zauroczenie to powszechnie znana pozycja filmowa, która jest swego rodzaju ostrzeżeniem przed zgubnymi skutkami małżeńskiej zdrady. 

Dan Gallagher, grany przez Michaela Douglasa, jest zamożnym adwokatem, który ma ustabilizowane życie rodzinne i zawodowe. Podczas jednej z konferencji poznaje Alex Forrest i będąc znudzonym swoim rutynowym życiem, nawiązuje z nią romans, który dla kobiety okazuje się być czymś więcej. Dan nie stawia oporu przed zdradą żony, wręcz karmi obsesję kochanki, umawiając się z nią na kolejne spotkania. Alex jest mocno zaburzoną postacią, sprawia wrażenie niezależnej i zdystansowanej. Nie radzi sobie z odrzuceniem przez Dana aż do tego stopnia, że zaczyna zagrażać życiu jego bliskim, nęka byłego kochanka i zazdrości mu szczęśliwej rodziny. Mężczyzna dopiero gdy jego bliscy znajdują się w niebezpieczeństwie, zaczyna przechodzić przemianę.

Rolę Alex Forrest w filmie w „Fatalnym zauroczeniu” studenci analizują od lat jako doskonały przykład borderline. Glenn Close uważa, że teraz zagrałaby swoją postać zupełnie inaczej: „Trochę mnie szokuje, że nikt nie wpada w tym filmie na pomysł, że Alex może być chora. Że być może jej zachowanie jest spowodowane jakąś traumą z przeszłości. Myślę, że gdybym dostała ten scenariusz dzisiaj, zagrałabym ją kompletnie inaczej. Jako osoby publiczne mamy obowiązek tak przedstawiać naszych bohaterów z zaburzeniami psychicznymi, by to dobrze wyjaśnić” – mówi.

26. Zwierzęta nocy

Rok produkcji: 2016
Reżyser: Tom Ford
Aktorzy: Amy Adams, Jake Gyllenhaal, Michael Shannon, Aaron Taylor-Johnson

“Zwierzęta nocy” trzeba zobaczyć wiele razy, ponieważ film z każdą kolejną projekcją uwodzi coraz bardziej. Niepokojące jest to, że pociąga nas nie tylko piękny i estetyczny świat, który stworzył reżyser. Film z powodzeniem porusza różne motywy – miłości, zemsty, wrażliwości i pokonywania własnych słabości. Ogląda się go z nieustannym napięciem.

Susan Morrow otrzymuje od byłego męża napisaną przez niego książkę, dodatkowo dedykowaną właśnie jej. Zaintrygowana kobieta postanawia ją przeczytać, jednak nie ma pojęcia, że jest to wyrafinowana zemsta ze strony dawnego ukochanego. Oglądając “Zwierzęta nocy” śledzimy wydarzenia aktualne, przeszłe oraz te opisywane w powieści. Można się zastanawiać co mają ze sobą wspólnego i.. te pytania towarzyszą do końca filmu.

“Zwierzęta nocy” to thriller, historia o miłości mającej tragiczny skutek oraz dramat, pokazujący problemy bohaterów i sposoby radzenia sobie z nimi. Osobowości postaci przywodzą na myśl natomiast produkcję psychologiczną.

27. Pianistka

Osobowość masochistyczna, anankastyczna z domieszką sadyzmu. 

Rok produkcji: 2001
Reżyser: Michael Haneke
Aktorzy: Isabelle Huppert, Benoît Magimel, Annie Girardot, Udo Samel

Ta pozycja jest zdecydowanie warta dodania jej do listy „jakie filmy psychologiczne warto obejrzeć”, ponieważ z psychologicznego punktu widzenia mamy tutaj wszystko. Niesamowita opowieść o krzywdzących relacjach, samotności, o dewiacjach seksualnych i miłości.

Tytułowa bohaterka to Erika, prawie 40-letnia nauczycielka gry na pianinie i bardzo ceniona artystka. Sukces zawodowy nie idzie jednak w parze ze szczęściem osobistym. Piękna kobieta nie ma bowiem męża i dzieci, mieszka ze swą matką-tyranem, która nie dość że wymaga jej ciągłego towarzystwa, to jeszcze ma manię chronienia córki przed największym złem tego świata, czyli mężczyznami. Panie sypiają razem w wielkim małżeńskim łożu, jadają wspólne kolacje i śniadania.

Pianistka ciągle jest na cenzurowanym i każde spóźnienie do domu wiąże się ze śledztwem, kłótnią czy rozpaczą. To świat wielkiej nienawiści i miłości jednocześnie. Bohaterka ma poważne problemy ze swoją seksualnością. Gdy jeden z jej studentów próbuje ją uwieść, zgadza się, ale pod warunkiem przyjęcia jej reguł gry. Ich związek kończy się, gdy Erika ujawnia swoje sadystyczne skłonności.

28. Wyspa tajemnic

Schizofrenia, schizofrenia paranoidalna, paranoja, omamy

Rok produkcji: 2010
Reżyser: Martin Scorsese
Aktorzy: Leonardo DiCaprio, Mark Ruffalo, Ben Kingsley, Max von Sydow

Fabuła “Wyspy tajemnic” rozgrywa się na wyspie Zatoki Bostońskiej, gdzie znajduje się szpital dla obłąkanych przestępców. Na wyspę przybywa dwóch szeryfów: Tedd Daniels i Chick Aule, którzy prowadzą śledztwo w sprawie tajemniczego zniknięcia jednej z pacjentek. Kobieta zniknęła z zamkniętego pokoju, w oknach którego znajdowały się kraty. Pozostała po niej jedynie zaszyfrowana wiadomość, a nad wyspę nadciąga huragan, w wyniku którego łączność wyspy z resztą świata zostaje zerwana.

W tamtym czasie toczyła się też psychiatryczna “wojna”, która została dobrze ukazana w filmie. Nowe trendy stawały naprzeciw starym modelom, które zakładały, że najlepiej jest wysyłać chorych psychicznie do specjalnych ośrodków i stosować metody takie jak terapia elektrowstrząsami czy lobotomia. Naprzeciw temu wyszedł nowy prąd, który miał znormalizować i uczynić życie pacjentów bardziej humanitarnym. Pacjenci mieli nie być trzymani w zamknięciu i mieli nie stosować żadnych leków. Problem jednak stanowił fakt, że wiele z nowych metod leczenia nadal nie było w pełni rozwiniętych i znajdowało się w fazie eksperymentalnej.

To zagrany po mistrzowsku thriller, który bawi się naszymi umysłami i oszukuje wszystkie nasze zmysły. Na Wyspie tajemnic nic nie jest takie, jak się wydaje.

29. C’mon, c’mon

Depresja, brak sensu, utrata motywacji, choroba dwubiegunowa afektywna, pochwała życia

Rok produkcji: 2021
Reżyser: Mike Mills
Aktorzy: Joaquin Phoenix, Gaby Hoffmann, Woody Norman, Scoot McNairy

Nowojorski dziennika, w którego wcielił się Joaquin Phoenix, mierzy się z wyzwaniem, którego całkowicie się nie spodziewał – jego siostra prosi go o chwilową opiekę nad dziewięcioletnim siostrzeńcem. Bohaterowie podejmują próby bliższego poznania, co nie jest łatwe dla ich obu, ale to właśnie tutaj każdy z nich uczy się wrażliwości, odpowiedzialności za drugiego człowieka, empatii i cierpliwości.

“C’mon, C’mon” opowiada o zmianach i relacjach międzypokoleniowych. Genialna wrażliwość chłopca, którego gra Woody Norman, uczy czym tak naprawdę jest dorosłość, co w życiu jest istotne i jak powinniśmy tworzyć relacje. To optymistyczny film, w którym oglądamy jak tworzy się ta relacja w kryzysie, rozpacz wyzwala światło nadzieję, wyciska łzy i budzi wiarę w ludzi. I chociaż film jest czarno-biały, to w swej szarości pozwala ujrzeć momenty, w których czuje się wdzięczność. 

30. Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham 

Rok produkcji: 2016
Reżyser: Paweł Łoziński
Aktorzy: Ewa Szymczyk, Hanna Maciąg, Bogdan de Barbaro

Ceniony w środowisku psychoterapeuta, superwizor, Bogdan de Barbaro pokazuje nam warsztat swojej pracy, wpuszcza do zamkniętego z reguły gabinetu psychoterapeutycznego. Jest to gratka dla uczących się tego zawodu, ale też potrzebny dokument, dla osób, które się boją skorzystać z takiej formy pracy.

Film to poruszające studium trudnej miłości matki i córki, które nieustannie się ranią i nie potrafią ze sobą rozmawiać. Bohaterki uczą się, jak ze sobą rozmawiać, co okazuje się więcej niż trudne. Tytułowe zdanie pada z ust jednej z bohaterek i ma załagodzić konflikt. Niestety staje się zapalnikiem do kolejnych wyrzutów.