Co to jest kryzys w związku?
Zaproponuję Tobie w tym artykule podejście do kryzysu w związku jako do naturalnej jego części, dlaczego czytaj dalej.
Zacznijmy od tego, że związek to proces, ulega ciągłym zmianom. “Wymaga odwagi przystania na rzeczywistą dynamikę, na podjęcie ryzyka utraty części wolności. Partnerzy muszą być gotowi uczciwie stawiać czoła kryzysom. Nie są one bowiem wyrazem patologii. Zjawiska patologiczne w związkach pojawiają się zazwyczaj dopiero wtedy, gdy unika się tych normalnych i niezbędnych dla dojrzewania kryzysów”
Niestety często z lęku przed zmianą i poszczególnymi etapami, chcąc zatrzymać, kontrolować siebie czy partnera, pogarszamy jakościowo stan naszego życia i związku.
“Przygotowując ludzi do (małżeństwa), należałoby zapoznać ich z faktem, że każdy etap w małżeństwie przynosi typowe i całkowicie normalne kryzysy i że to właśnie walka o ich adekwatne przezwyciężenie utrzymuje małżeństwo przy życiu”
“Wiśta wio łatwo powiedzieć” cytując klasyka 🙂 gorzej z wykonaniem, tego zadania w realności. Ale może gdybym wcześniej znała te fazy, i wzięła je sobie do serca, to o jedną terapią małżeńską byłoby mniej?
Kiedy pojawia się pierwszy kryzys w związku?
Pierwszy kryzys związku pojawia się, już w trakcie jego tworzenia, według Jurga Williego psychoterapeuty, który zajmuje się psychoterapią par i badaniami nad relacjami par od ćwierć wieku. Dowodzi on, że kryzys to naturalny proces każdego związku, pojawia się na samym początku w fazie tworzenia i towarzyszy parze, przez cały okres istnienie i wspólnego życia.
Wyróżnił cztery główne fazy, kiedy kryzysy są najczęstsze i niemalże pewne.
Ile trwa kryzys w związku?
Odpowiadając na to pytanie, znów odwołam się do J.Wiiliego, który wyróżnia cztery główne fazy, życia związku i według jego badań, każda z nich jest obciążona kryzysem. A zatem kryzys pojawia się na początku, w trakcie tworzenie stabilnego związku, w trakcie realizacji i rozwoju, w wieku średni i podeszłym. Odpowiadając na pytanie wprost ile trwa kryzys w związku ? można by rzec, że może trwać nieustannie. Należy go przyjąć jako stan naturalny i potrzebny do trwania związku.
Jak rozpoznać kryzys w związku?
No dobrze, ale przecież, nie zawsze jest źle. Jak rozpoznać kiedy, zwykłe spięcia, ciche dni przechodzą w stan zagrożenia? Kiedy jest tak źle, że powinniśmy się martwić ? Na co być uważnym, kiedy, zachować czujność ? no co zwrócić szczególną uwagę, a co przyjąć właśnie jako naturalny kryzys ?
Odpowiedź niestety, jak wszystko w życiu nie jest jednoznaczna i prosta. Do każdego związku, do każdej relacji należy podejść ze szczególną delikatnością, rozwagą i wyjątkowym dystansem. To dość subtelna materia.
Najprostszym i najszybszym miernikiem kryzysu jest czas, ile trwa konflikt, ile trwają ciche dni? Jak długo nie ma między Wami bliskości, intymności, braku seksu? Jeśli konflikt czy ciche dni trwają dwa tygodnie, to o kryzysie nie ma mowy, jeśli dłużej, to znów, nie ma jednej odpowiedzi, ponieważ dynamika każdej pary od początku trwania jest różna, są pary, które mają swój intymny świat i muszą mieć, każde z nich na przykład miesiąc tylko dla siebie. A dla niektórych par to jest niedopuszczalne. To wszystko zależy od pary i jej wspólnych potrzeb. Niemniej jeśli czas kłótni czy cichych dni się przeciąga w nieskończoność, weź „pod lupę” swój związek, powolutku i ze spokojem zacznij się przyglądać sobie i Waszej relacji.
Obojętność; kiedy przestaje Wam zależeć. Na terapii par, w sumie tak bardzo nie martwimy się konfliktami, bo dla psychoterapeutów najczęściej jest to sygnał, że para nadal walczy o siebie. Najbardziej boimy się obojętności. Jeśli jesteście wobec siebie chłodni i obojętni, a zamiast kłótni pojawia się rezygnacja i niechęć. Brak zainteresowania partnerem i jego światem.
Brak seksu i intymności, jeśli miesiącami, a czasem latami się nie dotykacie, nie przytulacie, nie całujecie. Kiedy nie ma między Wami cielesnej bliskości.
I znów nie chodzi tylko o sam seks, są pary, których współżycie seksualne ogranicza się do uprawiania seksu raz na pół roku, jednak intymność realizują w inny sposób. Na przykład często się dotykając, nieustannie flirtując słownie, przytulając się, pieszcząc. Ich bliskość cielesna i intymność jest nie zagrożona.
Kiedy w związku zamiast podziwu i szacunku pojawia się pogarda dla partnera. Kiedy nie możesz znaleźć w sobie nic oprócz pretensji i żalu, kiedy zamiast wyrozumiałości pojawiają się tylko wymagania i pretensje. Kiedy trudno wzbudzić ciepłe uczucia wobec człowieka, z którym mieszkamy, a często dzielimy sypialnie. W takim przypadku, Twój związek, przechodzi kryzys i dobrze to nazwać. Bo nie każdy kryzys oznacza rozstanie, a wręcz odwrotnie przepracowania go może umocnić Waszą relację, miłość a związek wprowadzić do kolejnej fazy.
Jak przetrwać kryzys w związku?
Na tak zadane pytanie, odpowiadam natychmiast. Nie możesz tego przetrwać, masz działać, jeśli oczywiście chcesz związek utrzymać. Jeśli już wiesz, że to kryzys i nie wynika on, ani z kryzysu wieku średniego, kiedy dzieci wyjechały na studia, a Wy odnajdujecie się w nowych rolach. Ani z problemów finansowych, czy podziałem obowiązków nad dziećmi. Działaj!
Nazwij sobie i partnerowi, że Wasz związek, Ty, relacja przechodzi kryzys, uważasz to ponieważ;….. i zacznijcie o tym rozmawiać. W domu, parku, na sedesie. W kinie, Lublinie, knajpie gdziekolwiek, zacznij. Nazwij i słuchaj co partner/ka ma do powiedzenia. Jak druga strona to widzi, czy zgadza się z Tobą, czy raczej nie czuje tego w ten sam sposób.
Innymi słowy na tak zadane pytanie; Jak przetrwać kryzys w związku? Odpowiedź jest krótka i wydawałoby się prosta; rozmawiać.
Natomiast diabeł tkwi w szczegółach, bo to nie jest prosta jak wiemy rozmowa, a zatem na pytanie jak rozmawiać, w kryzysie, to już kolejny temat o próbie naprawianiu związku.
Jak naprawiać kryzys w związku?
Szanuj siebie i swojego partnera, zobaczcie jak bardzo pasujecie do siebie, jesteście siebie warci nawzajem, jesteście wręcz idealnie dopasowani!
W psychoterapii pary najtrudniejszym jest to, aby każdy z partnerów przyznał przed samym sobą i partnerem, że oboje po 50 % są odpowiedzialni za swój związek i jego kształt. Ni więcej, ni mniej. Po równo za kryzys, po równo za szczęście, po równo za nudę, po równo za rutynę i, to bardzo śmiałe stwierdzenie, za zdradę i jego rozpad też.
Jednak najczęściej jedna ze stron nie szuka w sobie problemów, czy oporów do rozwiązania tylko za swoje samopoczucie, stan ducha, karierę lub jej brak obwinia drugą stronę, przerzuca całą odpowiedzialność za siebie i związek na drugą stronę, albo całą odpowiedzialność bierze na siebie i nie widzi sprawczości i odpowiedzialność za sytuację po tej drugiej stronie).
Dlaczego tak się dzieje? Ponieważ to jest najwygodniejsza i najprostsza metoda i zasada działania dla naszego mózgu. Nasz mózg preferuje proste odpowiedzi, szybkie rozwiązania. Najczęściej szuka problemów w otoczeniu. Najbliżej jest partner, więc mamy z głowy, on się zmieni (partner), świat będzie piękny. My pozostajemy w wygodnej komfortowej pozycji, nic nie musimy robić, tylko poczekać, aż partner się ogarnie.
A zatem to co należy zrobić w pierwszym kroku to zastanowić się nad sobą, swoimi potrzebami, zachowaniami, emocjami, uczuciami wobec partnera. Spokojnie ! kryzys to nie rozwód. To nie pożar wszystko zdążysz jeszcze przemyśleć, zrobić i jeśli będzie trzeba naprawić.
- Zamknij oczy i pomyśl czy nadal kochasz i chcesz być w Tym związku, właśnie z tą osobą ? Jeżeli tak przejdź do następnego pytania
- Pomyśl jaki Ty byłeś/aś, na początku waszej przygody? Co się zmieniło w Tobie i dlaczego?
- Jakie miałeś/aś marzenia, plany co Ci się udało, a czego nie udało się zrealizować?
- Spisz na kartce wszystko to, czego Ci brakuje od partnera/ki. Np. nie mówi, że kocha, nie pyta o pracę, nie jest zainteresowany, jest wiecznie zmęczony, ciągle go nie ma, nie przytula, nie robi śniadania do łóżka, nie przynosi kwiatów, nie rozmawia, nie zaprasza itp.
Lista gotowa? Cała? Brawo!
Teraz… zobacz ile z tych rzeczy Ty robisz wobec partnera/ki. Jak często, pytasz o pracę, jak często jesteś zainteresowany/a poobserwuj siebie przez tydzień, spróbuj bez oceny siebie obserwować i zapisywać wyniki.
Jeśli faktycznie Ty robisz wszystko, z tej listy, a partner/ka pozostaje obojętny zgłoś się do psychoterapeuty. Czeka Cię praca nad sobą. Dlaczego ponieważ nie można dawać nie dostając nic w zamian, to prowadzi do frustracji i złego samopoczucia.
Jeśli jednak będzie tak, że Twoja samoobserwacja doprowadzi Ciebie do wniosków, że sam/a niewiele z tej listy robisz. I czujesz niechęć na samą myśl.
- Zaplanuj godzinę na rozmowę, w której się spotkacie i porozmawiacie o sobie, nie o „organizacji życia” i technicznych jego aspektach, a o sobie nawzajem, o czasie, przemijaniu, doświadczeniach, ponieważ
„małżeństwo to przede wszystkim długa rozmowa. (…) Wszystko inne jest w małżeństwie przejściowe, ale przeważająca część obcowania przypada na rozmowę”
Nitzsche
W trakcie rozmowy zadbajcie o rozmowę.
Jak rozmawiać w kryzysie?
Powstrzymaj gwałtowne emocje
Przede wszystkim powstrzymaj gwałtowne emocje i impulsy. Jeśli kryzys narastał od jakiegoś czasu nie trudno u każdego z partnerów o rozgoryczenie i żal. Ciężko też zachować spokój, gdy słowa partnera nas ranią i powodują w nas chęć bronienia się za wszelką cenę. Rozmowa o kryzysie w związku może zakończyć się kłótnią, która zamiast przynieść oczekiwane rezultaty, tylko ten kryzys pogłębi.
Mów o sobie i swoich uczuciach
Powstrzymaj się również przed oskarżaniami, spróbuj przekazać prawdę o swoich emocjach i samopoczuciu. Powiedz partnerowi, jakie zachowania Ciebie bolą i ranią. Jakie zachowania wywołują w Tobie cierpienie. Zamiast krytykować partnera, postaraj się tak przekazywać informacje, żeby mógł zrozumieć, jak się czujesz.
Nie oczekuj zbyt wiele
Nie oczekuj zbyt wiele po pierwszej rozmowie. Nie nastawiaj się na żaden konkretny wynik, czy reakcje partnera. Potraktuj to jako wstęp do dalszych starań i rozmów. Obserwuj w trakcie rozmowy swoje uczucia i zachowania. Słuchaj uważnie, co partnera ma do powiedzenia i zapamiętaj jego główny przekaz.
Kryzys w związku co dalej?
Kryzys to nie rozwód, a zatem spokojnie zacznijcie skupiać się właśnie na nim. Jest kryzys należy się nim zająć. Spróbujcie skupić się na tym co Was połączyło, spróbujcie skupić się na tym jaką dobrą parę tworzyć. Co Wam wspólnie wychodzi, do czego już doszliście, gdzie byliście, a gdzie jesteście teraz. Jeśli się kochacie i lubicie, a dodatkowo, każdy z Waj jest gotowy na zmianę siebie, to spokojnie przetrwacie te zmiany.
„Niektórzy ludzie boją się posądzenia o naiwność, jeśli odważą się po tylu wspólnie spędzonych latach uznać swoje małżeństwo za wierne i szczęśliwe.”
Nie bójcie się przyznać, że się kochacie, jesteście dumni i szczęśliwi. Choć nie zawsze bywa kolorowo!
Chcę zwrócić uwagę Twoją, drogi Czytelniku, właśnie na ten aspekt; harmonii i dopasowania, choć czasem, patrząc na różne pary, aż się wierzyć nie chce, jak to „być może że ona i on razem przez tyle lat”. Ich związki to burze, niszczycielskie tsunami, nienawiść, przemoc, czasem obojętność, czasem to zabawa, lekkość, brak kontaktu, brak intymność, życie obok, itp. Można byłoby tutaj wymieniać do 2000 znaków i dalej.
Formy i treści, tak różne w związkach, jak różni jesteśmy my ludzie. Jednak w każdej z tych konstelacji wręcz „szatańskie dopasowanie”.
- Jeżeli masz tajemnice, on/a będą chcieli ją poznać
- Jeżeli jesteś nieokiełznany/a on/a będą cię chcieli okiełznać
- Jeżeli chcesz być odrzucany, on/a będzie Cię odrzucać
- Jeżeli jesteś zaprogramowany na spełnianie wysokich oczekiwań, on/ona będą wysokie oczekiwania przed Tobą stawiać
- Jeżeli chcesz dawać, on/a będą brać
- Jeżeli chcesz rządzić, kontrolować, dominować on/a się podporządkuje
- Jeżeli chcesz walczyć, on/a będą walczyć do śmierci
Najczęściej Twój partner/-ka umożliwia Tobie funkcjonowanie w świecie jaki sobie najczęściej nieświadomie„wyśniłeś/-aś”. Twój partner odpowiada w pełni na Twój skrypt rodzinny, odpowiada Twoim potrzebom i schematom, daje Tobie to, do czego zostałeś oddelegowany czy zaprogramowany w rodzinie pierwotnej. Dlatego szanuj jego postawę i doceń jego oddanie.
Filmy na kryzys w związku
Jeśli mielibyście pomysł na kino, lub wspólne oglądanie filmów w czasie trwającego kryzysu w związku, to super pomysł !Tylko w tym czasie unikajcie oglądania komedii romantycznych. Wspólnie i oddzielnie też.
Badania naukowe przeprowadzone przez Bjarne M. Holmes, Kimberly R. Johnson opublikowane w grudniu 2009 jasno potwierdziły tezę dwóch badaczy, że komedie romantyczne, nie tylko nie pomagają parom w związkach, ale wręcz mogą im zaszkodzić. Więcej na temat tych konkretnych badań i wnioski z nich przeczytasz tutaj.
A zatem mogę zaprosić Ciebie do oglądania filmów z innej dziedziny, jeśli jesteś zainteresowany psychologicznymi zapraszam.
Końcowa uwaga! Nie mówimy w tym artykule o przemocy psychicznej i fizycznej, jeśli pozostajesz w związku, w którym doświadczasz przemocy UCIEKAJ !!!
Nie naprawiaj go, ani nie tłumacz partnera. Nie ma prawa się nad Tobą znęcać.