Poszłam na psychoterapię dlatego, że miałam ogromne kompleksy. Myślę, że wielu z Was ma jakiś problem, w którym psychoterapia mogłaby pomóc, np. nie lubicie siebie albo nie lubicie jakiejś swojej cechy, albo właśnie macie wrażenie, że wszystko Wam nie wychodzi, albo że nie jesteście w ogóle z siebie zadowoleni, albo że rodzice z Was nie są zadowoleni.  Mnie dzięki psychoterapii udało się uwierzyć w siebie, bo kiedyś nie podobały mi się w sobie różne moje cechy, np. łatwo się denerwowałam, kłóciłam się z innymi. Właśnie zależało mi bardzo, żeby mnie ktoś lubił. Odkąd byłam na psychoterapii, nie kłócę się z innymi, bo ja zrozumiałam, że jeżeli się z kimś nie zgadzam, to to nie szkodzi. Ja już nie potrzebuję nikogo przekonywać do tego, żeby myślał to samo, co ja, a kiedyś czułam. Tak samo właśnie przestało mi przeszkadzać to, że ktoś sobie o mnie myśli coś złego, że jestem głupia albo nieuczciwa, albo cokolwiek. I jestem pewna, że każdy z Was, kto na psychoterapii nie był, mógłby spokojnie się wybrać i na pewno w jakiś sposób z niej skorzystać, bo każdy z nas ma jakiś problem w życiu. Czy to jest właśnie brak wiary w siebie, czy to są jakieś toksyczne relacje. Psychoterapia też uczy min. tego, jak sobie z takimi toksycznymi ludźmi radzić.